Το Ουσιαστικό και το Ρήμα, όπως το γνωρίσαμε στα πρώτα έξι παραμύθια της Γραμματικής, παρέμειναν, από την αρχή μέχρι και σήμερα, οι πρωταγωνιστές της γλώσσας.
Βλέπεις, τήρησαν και τηρούν τη σοφή συμβουλή της μητέρας τους, θεάς ευγλωττίας:
«Για να συνεχίζουν οι γενιές των ανθρώπων να σας θεωρούν ημίθεους, χρήσιμους και σπουδαίους για τη δική τους ζωή, τους είχε τονίσει, όπως τους νομοθέτες και τους άλλους άρχοντες, να τι οφείλετε να κάνετε:
Να συνεργάζεστε αρμονικά, όχι μόνο μεταξύ σας, αλλά και με τα άλλα μέλη του εργαστηρίου της Γραμματικής, ακόμη και στην πιο μικρή έκφραση-πρόταση, που βγαίνει από το στόμα των ανθρώπων».
Από τότε, ο χρόνος συνέχισε να κυλά σαν το ποτάμι ασταμάτητα. Οι άνθρωποι, όλο και συχνότερα επινοούσαν νέες λέξεις, οργάνωναν καλύτερα τη γλώσσα, διευκολύνοντας έτσι όλο και περισσότερο την επικοινωνία τους.
Το εργαστήρι της Γραμματικής και με τα δέκα μέλη του, παρακολουθούσε με ασταμάτητο ενδιαφέρον την εξέλιξη της γλώσσας, αλλά και της ζωής των Ελλήνων.