Ο Θανάσης Παμπόρης γεννήθηκε στο χωριό Μεσορόπη Καβάλας το 1941 από γονείς καπνεργάτες.
Έφηβος φεύγει από το χωριό, αναζητώντας μια πιο ανθρώπινη ζωή, δουλεύει εργάτης στις οικοδομές .
Το 1959 οργανώνεται στην νεολαία της ΕΔΑ, Το 1961 παντρεύεται και από τον γάμο του αποκτά δύο παιδιά.
Το 1964 απολύετε από το στρατό και μέσα από τις γραμμές της Δ.Ν ΛΑΜΡΑΚΗ αγωνίζεται για την ειρήνη και τον σοσιαλισμό.
Η δικτατορία των συνταγματαρχών στις 21 ΑΠΡΙΛΗ 1967 δεν καταφέρνει να τον συλλάβει και από τις πρώτες ώρες βγαίνει στην παρανομία.
Συλλαμβάνεται, ανακρίνεται από το γνωστό βασανιστή τότε διοικητή του παραρτήματος ασφαλείας Εύοσμου Θεσσαλονίκης Ταμπάκη.
Το 1973 παίρνει μέρος στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, συλλαμβάνεται και κρατείται στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου, για να οδηγηθεί στην συνέχεια στο ΕΑΤ-ΕΣΑ να γευθεί και την θηριωδία του Ταγματάρχου Σπανού.
Από το 1966 μέχρι την μεταπολίτευση είναι μέλος του παράνομου Κ.Κ.Ε , και το 1975 διαφωνεί και αποχωρεί.
Σύντομα οργανώνεται στο Κ.Κ.Ε- ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ για την ανανέωση του κομμουνιστικού κινήματος.
Τα γεγονότα της Πράγας τον προβλημάτισαν και άρχισε μία έντονη αναζήτηση.
Το τέταρτο συνέδριο τον βρίσκει αντίθετο. Ο συγγραφέας φιλοδοξεί να συνεχίσει τις συγγραφικές του προσπάθειες αντιπαλεύοντας την κοινωνική, οικονομική, πολιτισμική, πολιτική σήψη.