Όταν με πλησίστια τα πανιά του καραβιού της ζωής ταξιδεύει κανείς γύρω στα 85 του, τότε ανακαλύπτει ότι υπάρχουν ορισμένα πράγματα που πρέπει να αναδειχθούν και επομένως να εκφραστούν στις σελίδες ενός ταπεινού βιβλίου. Με το “Ταξιδεύοντας στα όνειρα” (5ο κατά σειρά βιβλίο μου) προσφέρεται στον αναγνώστη μια μικρή διέξοδος από τη σκληρή καθημερινότητα της ζωής και σμιλεύεται η νοσταλγία για τη γενέτειρα πατρίδα και τα παιδικά χρόνια, η αγάπη για το φυσικό περιβάλλον, ενώ παράλληλα επισημαίνεται η ασφυξία και το άγχος της σύγχρονης ζωής.
Ταξιδεύοντας στα πέλαγα, στους κάμπους και στα βουνά της ζωής ο καθένας μας ζει το δικό του όνειρο και όταν το βιώσει αισθάνεται ότι κάτι προσέφερε στον εαυτό του και στο σύνολο.

Μετακινείται στο χρόνο, επικοινωνεί με το παρελθόν και το παρόν, ατενίζει προς το μέλλον, διαλογίζεται, πλησιάζει το θείο που βρίσκεται μέσα του, πλάθει χαρακτήρες, γαληνεύει και προπαντός δημιουργεί. Οι πρωταγωνιστές του βιβλίου εκτός από τον συγγραφέα είναι κι άλλοι πολλοί. Τους αναγνώστες τους ταξιδεύω στη μνήμη και τη γνώση, σ’ ένα ταξίδι ονείρων με τόσους σταθμούς όσα είναι και τα πεζογραφήματα που απαρτίζουν τη συλλογή. Όλα τα κείμενα είναι στο βάθος αυτοβιογραφικής υφής, εκπέμπουν όμως κάποιο μήνυμα αισιοδοξίας ή απαισιοδοξίας. είναι ανθολογημένα από το περιβόλι της ζωής, το οποίο αρδεύει ο Ιορδάνης της αγάπης και το ποτίζουν οι παραπόταμοι της δημιουργίας, της ομορφιάς, αλλά ατυχώς και του άγχους του σύγχρονου ανθρώπου.

Τα σενάρια των ονείρων του ταξιδιού, τα εμπνεύστηκα, ένα – ένα από το τρίπτυχο: Παλιό – Καβάλα- Θάσο, τα συνέθεσα ποικιλότροπα και μετά τα αποτύπωσα στο ανά χείρας τελευταίο πιθανότατα βιβλίο μου. Αν κατάφερα έστω και το ελάχιστο, τότε μπορώ να πω ότι άξιζε κι αυτή η προσπάθεια.

Συγγραφέας

Κωνσταντίνος Αγγελούδης

ISBN

978-960-89430-3-2

Αριθμός σελίδων

208

Διάσταση βιβλίου

16x24cm

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ο Κωνσταντίνος Αγγελούδης γεννήθηκε στο Ραχώνι της Θάσου, τέλη Νοεμβρίου 1923. Οι γονείς του, Άγγελος και Αργυρή, ήταν αγρότες, ντόπιοι Θάσιοι, προφανώς μακρινοί απόγονοι των Βυζαντινών, οι οποίοι κατέφυγαν στο νησί μετά την άλωση της Πόλης.

Εμαθήτευσε, προπολεμικά, στο Πρακτικό Λύκειο της ιστορικής Σχολής Αρρένων Καβάλας. Στην περίοδο της Βουλγαρικής κατοχής 1941-44, έμεινε εγκλωβισμένος στη Θάσο κι έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική αντίσταση. Το 1946 ενεγράφη στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ, κατόπιν εξετάσεων, και την επόμενη χρονιά διέκοψε τις σπουδές του λόγω στράτευσης. Υπηρέτησε ως έφεδρος Ανθ/γός για τρία περίπου πολεμικά χρόνια, και το 1951 επανέλαβε τις σπουδές του μέχρι τον Ιούλιο 1954, οπότε πήρε το δίπλωμα του γιατρού.

Για δέκα, περίπου, χρόνια έκανε με τη σειρά τον Αγροτικό γιατρό στον Κεχρόκαμπο, τον εσωτερικό γιατρό στο Σανατόριο Καβάλας, το βοηθό γιατρό σε μεγάλα νοσοκομεία Θεσσαλονίκης και Αθηνών και τέλος τον Ακτινολόγο στο Κρατικό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης. Το 1964 εγκαταστάθηκε οριστικά στην Καβάλα μαί με τη γυναίκα του, επίσης γιατρό. Επιτέλους αγκυροβόλησε στην «Ιθάκη του», όπου ανέπτυξε την επαγγελματική και κοινωνική του δραστηριότητα. Ασχολήθηκε με το συνδικαλισμό στα ιατρικά σωματεία και με τα πολιτιστικά της πόλης. Υπήρξε ο επανιδρυτής της Θασιακής Ένωσης Καβάλας και Πρόεδρός της για δύο συνεχείς θητείες. Απ’ αυτή την έπαλξη οργάνωσε και θέσπισε τα βραβεία για τους αριστούχους μαθητές Θασιακής καταγωγής και παρότρυνε, με διαλέξεις του, όλους τους απόφοιτους των Λυκείων του νησιού να σπουδάσουν σε ανώτερες σχολές, προκειμένου να βγουν όλα τα απωθημένα των Θασίων από την αγραμματοσύνη που τους έδερνε μέχρι το 1950.

Επίσης διετέλεσε στέλεχος του Συνδέσμου Εφέδρων Αξ/κών και του Συνδέσμου Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών, αλλά ουδέποτε αναμείχτηκε στην πολιτική. Μετά την αποχώρησή του από το ιατρικό επάγγελμα (38χρόνια) και την απόσυρσή του στο ησυχαστήρι του Παλιού, άρχισε να γράφει διάφορα κείμενα, κυρίως γύρω από την αγαπημένη ιδιαίτερη πατρίδα του, και που αποτέλεσαν το περιεχόμενο του πρώτου βιβλίου του «ΘΑΣΟΣ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ».

Οι συγγραφικές του καταβολές ανατρέχουν στο 1944, όταν έγραψε μια θεατρική κωμωδία, την οποία σκηνοθέτησε και ανέβασε αμέσως μετά την απελευθέρωση στις ερασιτεχνικές σκηνές του Ραχωνίου και Πρίνου. Κατά την τραγική περίοδο της ζωής του (1988-90), μετά τον αδόκητο χαμό της αγαπημένης του Αναστασίας, συνέγραψε το οδοιπορικό της ζωής του (αυτοβιογραφία), το χειρόγραφο του οποίου κυκλοφόρησε μόνο στο στενό οικογενειακό και φιλικό του κύκλο.

Μετά τη συγγραφή του δεύτερου βιβλίου του «ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ», το έτος 2000, συνέχισε να δημοσιεύει διάφορα κείμενα, μερικά από τα οποία συνθέτουν το περιεχόμενο του τρίτου βιβλίου του, «ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ».

Το τέταρτο βιβλίο του «ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΙ ΑΡΩΜΑΤΑ» (2007) βραβεύτηκε ως βιβλίο της χρονιάς στον ετήσιο πανελλήνιο διαγωνισμό βιβλίου στη Σαλαμίνα υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού.

Το πέμπτο ανά χείρας βιβλίο του, είναι το «ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ».

Και τα πέντε αποτελούν μια ωδή προς τον Δημιουργό και τον άνθρωπο, προς τη ζωή και τη φύση.