Το Ουσιαστικό και το Ρήμα, όπως το γνωρίσαμε στα πρώτα έξι παραμύθια της Γραμματικής, παρέμειναν, από την αρχή μέχρι και σήμερα, οι πρωταγωνιστές της γλώσσας.
Βλέπεις, τήρησαν και τηρούν τη σοφή συμβουλή της μητέρας τους, θεάς ευγλωττίας:
«Για να συνεχίζουν οι γενιές των ανθρώπων να σας θεωρούν ημίθεους, χρήσιμους και σπουδαίους για τη δική τους ζωή, τους είχε τονίσει, όπως τους νομοθέτες και τους άλλους άρχοντες, να τι οφείλετε να κάνετε:
Να συνεργάζεστε αρμονικά, όχι μόνο μεταξύ σας, αλλά και με τα άλλα μέλη του εργαστηρίου της Γραμματικής, ακόμη και στην πιο μικρή έκφραση-πρόταση, που βγαίνει από το στόμα των ανθρώπων».
Από τότε, ο χρόνος συνέχισε να κυλά σαν το ποτάμι ασταμάτητα. Οι άνθρωποι, όλο και συχνότερα επινοούσαν νέες λέξεις, οργάνωναν καλύτερα τη γλώσσα, διευκολύνοντας έτσι όλο και περισσότερο την επικοινωνία τους.
Το εργαστήρι της Γραμματικής και με τα δέκα μέλη του, παρακολουθούσε με ασταμάτητο ενδιαφέρον την εξέλιξη της γλώσσας, αλλά και της ζωής των Ελλήνων.
"Από φοιτητής ακόμη άρχισα να καταγράφω λέξεις και φράσεις του γλωσσικού μας ιδιώματος, όχι μόνο γιατί αγαπούσα πολύ το ιδίωμα αυτό, αλλά και γιατί διαπίστωνα ότι προοδευτικά ξεχνιόταν από τους νεωτέρους, και χανόταν. Ακόμα και σήμερα σαραντάρηδες ή πενηντάρηδες χωριανοί μου, και μικρότεροί μου φυσικά, είμαι σίγουρος ότι δεν έχουν ακούσει λέξεις που έχω ακούσει εγώ, που βρίσκομαι στο κατώφλι της ένατης δεκαετίας και παιδί άκουγα από τους ηλικιωμένους να χρησιμοποιούν λέξεις όπως ανώνας, καχίρ’, λιραβδουπούλ’, νταβουμός, πουδιακαμός, σλίτσα, ύπιργα, χαλιτό και ένα βιο άλλες. Ο θάνατος και η λησμοσύνη ιδιωματικών ελληνικών λέξεων είναι, κατά την δική μου ταπεινή γνώμη, πληγές στο σώμα του νεοελληνικού μας πολιτισμού. Αυτό ποτέ δεν μου άρεσε καθόλου, αφού πίστευα και πιστεύω ότι μεσ’ στον ανεκτίμητο πλούτο της ελληνικής μας γλώσσας και οι λέξεις του τόπου μας, που έθρεψαν με τις σημασίες τους και τα νοήματά τους τον νου και το πνεύμα όσων στο παρελθόν τις μιλούσαν, δεν έπρεπε να χαθούν".
Τα όνειρα είναι ένας καφές.
Πλασμένος από το μυαλό, κερασμένος στο σώμα.
Στο διάβα του δίνει ό,τι νομίζει, ό,τι μπορεί.
Ό,τι πρέπει, προκειμένου να κάνει τον άνθρωπο πιo σοφό.
Στο τέλος, του αφήνει κατακάθι.
Σκέψεις .
Θα βάλουν τον άνθρωπο σε μία διαδικασία να σκεφτεί,
ότι ακόμη και το κατακάθι είναι χρήσιμο,
όταν το όνειρο δεν έχει να δώσει τίποτα.
Πριν από αμέτρητα χρόνια, οι άνθρωποι άρχισαν να παρατηρούν με ενδιαφέρον, κάθε τι που υπήρχε γύρω τους: Τα βουνά, τους κάμπους, τα ποτάμια. Ύστερα, τα λογής-λογής άγρια ζώα.
Πιο πολύ όμως, και περισσότερο προσεχτικά, παρατηρούσαν και προσπαθούσαν να περιγράψουν και να καταλάβουν τον εαυτό τους: Τον Άνθρωπο.
Έτσι κατέληξαν στην πρώτη διαπίστωση: «Δεν ήταν ίδιοι με τα άλλα στοιχεία της Φύσης, μέσα στην οποία ζούσαν». Ιδιαίτερα με τα άψυχα:
Το χώμα, τα φυτά, τα δέντρα, το νερό, την πέτρα…
Ένιωθαν όμως, πως είχαν μια συγγένεια με κάποια δημιουργήματα, όπως τα διάφορα ζώα…
Γεννήθηκα την ημέρα του μεγάλου «ΟΧΙ». 28/10/1968!!!
Την ώρα που γεννιόμουνα, κάτω από την κλινική, σερνόταν σα φίδι η παρέλαση. Από τη μέρα εκείνη λοιπόν, πότε σέρνομαι, πότε προχωρώ κανονικά στα δύο μου πόδια και πότε τρέχω. Όταν κουράζομαι, πάρα πολλές φορές βρίσκω μια πέτρα, έναν κομμένο κορμό δέντρου, κάποια αναπαυτική πολυθρόνα και κάθομαι. Τότε σκέφτομαι… ή δε σκέφτομαι. Ή μπορεί να μασουλάω κάτι. Μια σοκολάτα, μια φέτα ψωμιού με βούτυρο και μαρμελάδα, ένα κομμάτι παστίτσιο… Μπορεί και να μιλάω μόνη μου. Ή να βλέπω τηλεόραση. Να διαβάζω. Να γράφω… κάτι τέλος πάντων! Το σημαντικότερο όμως είναι, πως ΖΩ! Πως αντίθετα με τη μέρα του «ΟΧΙ» εγώ λέω ΝΑΙ στη ζωή. Κι έτσι, αφού ζω, σηκώνω το κεφάλι ψηλά και κοιτάζω ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΟΥΡΑΝΟΥ…
Ο σχολικός χώρος αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την υλοποίηση του έργου ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος. Η υλική υποδομή, η οργάνωση του σχολικού βίου και η κοινωνική δράση του σχολείου, βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση με τον κοινωνικό του περίγυρο που μεταβάλλεται ανάλογα με τις κοινωνικο-οικονομικές και πολιτικές συνθήκες. Λαμβάνοντας υπόψη όλες αυτές τις παραμέτρους η εργασία αυτή στοχεύει στην παρουσίαση της ιστορίας του Δημοτικού Σχολείου, το οποίο ιδρύθηκε το 1926 στον προσφυγικό συνοικισμό της Νέας Καρβάλης για να καλύψει την ανάγκη εκπαίδευσης των προσφύγων μαθητών.
Σε διενέξεις ιδιωτών με το Δημόσιο για εμπράγματες διαφορές ψηφίστηκε με το νόμο 998/1979, άρθρο 62, παρ. 1, το τεκμήριο της κυριότητας υπέρ του Δημοσίου. Από το τεκμήριο αυτό εξαιρέθησαν οι περιφέρειες των Ιονίων Νήσων, Κρήτης, Χίου, Σάμου, Λέσβου, Κυκλάδων, Κυθήρων και Αντικυθήρων, γιατί δεν υπήρξαν δορυάλωτες. Δορυάλωτες, όμως, δεν υπήρξαν και άλλες περιοχές, που δεν συμπεριλήφθησαν στον νόμο από άγνοια ή λόγω του ανιστόρητου νομοθέτη. Οι περιοχές που δεν συμπεριλήφθησαν ήσαν η Μάνη, τα Δωδεκάνησα, η Θάσος και η Σαμοθράκη.
Με το άρθρο 67 του νόμου 4042/13-2-2012, ΦΕΚ 24, τεύχ. Α΄, ψηφίστηκε ειδική διάταξη, που συμπεριέλαβε και τη Μάνη στις εξαιρέσεις, όταν εκδόθηκε απόφαση για ένα Μανιάτη, που έχανε το κτήμα του με το νόμο 998/1979. Τότε ήταν που ξεσηκώθηκαν οι Μανιάτες και υποχρέωσαν την Πολιτεία να ψηφίσει την εξαίρεση.
Πε' μι ποιος εν' ου φίλους σου να σι πω ποιος είσι
/ Πες μου ποιος είναι ο φίλος σου να σου πω ποιος είσαι.
«Ὃμοιος ὁμοίῳ ἀεί πελάζει» έλεγαν οι πρόγονοί μας, δηλαδή καθένας έλκεται και πλησιάζει αυτόν ο οποίος είναι όμοιός του, «κύλ'σι ου τζέτζηρ'ς κι βρήκι του καπάκ'» ή «άν δε (ν)τιριάζαν δε θα συμπιθιριάζαν» και άλλα, λέει ο λαός μας σήμερα. Με κείνους που είσαι όμοιος συνεπώς, που συμφωνείς στα λόγια και στα έργα, είσαι ίδιος.
Πάντα, σε κάθε εποχή, σε κάθε κοινωνία, σε κάθε άνθρωπο υπήρχε και υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός.
Όμως ποιοι είμαστε εμείς και ποιοι οι άλλοι;
Γιατί πρέπει να υπάρχουν αυτοί οι διαχωρισμοί;
Ποιόν ωφελούν και σε τι ωφελούν;
Γιατί αν το καλοσκεφτείς, εμείς όλοι είμαστε δημιουργήματα ενός Θεού.
Εμείς όλοι είμαστε ένοικοι του ίδιου κόσμου.
Εμείς όλοι είμαστε ταξιδιώτες στο ίδιο διαστημόπλοιο.
Εμείς όλοι έχουμε ημερομηνία λήξης στην επίγεια ζωή μας.
Εμείς όλοι είμαστε δημιουργημένοι απ' τα ίδια υλικά.
Εμείς όλοι είμαστε ψυχοσωματικές οντότητες.
Και ένα σωρό άλλες ομοιότητες που αν τις απαριθμήσεις θα χρειαστείς ολόκληρες σελίδες.
Τότε, ποιες διαφορές κάνουν τους άλλους;
Και πόσο σημαντικές είναι αυτές, ώστε να απαιτείται αυτός ο διαχωρισμός;
Εμείς και οι άλλοι λοιπόν, με την ελπίδα ότι θα καταφέρουμε να βγάλουμε μιαν άκρη...
Η ιστορία της Θάσου χάνεται μέσα στα βάθη των προϊστορικών χρόνων. Η ύπαρξη ανθρώπινης ζωής είναι αναμφισβήτητη κατά τους προϊστορικούς χρόνους, αφού αποδεικνύεται σήμερα από τα αρχαιολογικά ευρήματα που έφεραν στο φως οι διάφορες ανασκαφικές έρευνες. Η εκμετάλλευση των μεταλλείων της ώχρας έχει μια μακροβιότητα, αφού ξεκινά από το 20.000 π.Χ., ενώ προϊστορικοί οικισμοί εντοπίστηκαν σε διάφορα σημεία του νησιού. Η ζωή των προϊστορικών αυτών οικισμών αρχίζει από την 6η π.Χ. χιλιετηρίδα.
Ο κόσμος τούτος ο λαμπρός, ο κόσμος μας δηλαδή, δεν ήταν πάντα ίδιος.
Γκρεμίστηκε και ξαναχτίστηκε πολλές φορές στην διάρκεια της μακρόχρονης ιστορίας του.
Είτε ολοκληρωτικά, είτε κομμάτια και τμήματα του.
Και κάθε φορά το νέο ξεκίνημα, η νέα αρχή του, συνοδεύονταν από αισιοδοξία, ελπίδα και πεποίθηση ότι το νέο θα φέρει και το ανώτερο, το καλύτερο, το βέλτιστο.
Μα κάθε φορά στο τέλος κατέληγε στα ίδια και τα αυτά.
Με αφορμές διάφορες. Αιτία όμως μια.
Την αμυαλοσύνη των ανθρώπων.
Γιατί κανένας άλλος κάτοικος του, δεν αποδείχτηκε τόσο στενόμυαλος και τόσο αυτοκαταστροφικός.
Ούτε τα ζώα, ούτε τα πτηνά, ούτε κάποιο άλλο έμβιο όν.
Μόνο ο άνθρωπος αν και νοήμων, δεν αντιλαμβάνεται ότι είναι θνητός και ότι οι ανάγκες του είναι περιορισμένες.
Ότι η συσσώρευση πλούτου δεν του εξασφαλίζει κάτι το σημαντικό, αφού τον χρόνο του δεν τον ορίζει ο ίδιος, μα κάποιος άλλος.
Αφού την υγεία του δεν την ορίζει ο ίδιος, μα είναι χάρισμα.
Κι αφού δεν επέλεξε καν την ύπαρξη του.
Όπως και τον θάνατο του.
Εν τούτοις αυτή η αμυαλοσύνη και ο εγωισμός του, αποτελούν την κατάρα που κουβαλά.
Την κατάρα που τον ελέγχει, τον χειραγωγεί και τον κατευθύνει.
«Δημοσία δαπάνη» λοιπόν και η συνέχεια στις σελίδες εντός…
Η πριγκίπισσα Ελοντί βρίσκεται ξαφνικά φυλακισμένη -χωρίς να ξέρει το γιατί- στο πιο σκοτεινό κελί της Ιντόνα, της γειτονικής χώρας που κυβερνά ο βασιλιάς Μπρένιν. Αναπάντητα ερωτήματα τη βασανίζουν: Πώς μπορεί να ζει αυτό τον εφιάλτη, αφού μόλις χθες έγιναν με μεγαλοπρέπεια στο παλάτι οι αρραβώνες της με τον πρωτότοκο γιο του Μπρένιν, τον καλόκαρδο και γενναίο πρίγκιπα Ούριεν; Πως επέτρεψε ο πατέρας της, βασιλιάς Στέφανος, να την πιάσουν αιχμάλωτη; Και γιατί ο αγαπημένος της Ούριεν δεν εμφανίζεται για να τη σώσει;
Από νωρίς κίνησε το ταξίδι της. Σχεδόν δεκάξη χρόνων. Ανάγκη κι επιλογή συνάμα. Μα τον δρόμο τον διάλεξε μονάχη της. Κακοτοπιές κι αναποδιές ήταν αποτελέσματα...
Η περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης δόθηκε σαν δώρο στη Βουλγαρία από τη σύμμαχό της Γερμανία, μετά την προσχώρησή της στο Τριμερές Σύμφωνο. Με την ενέργεια αυτήν, η Βουλγαρία κατόρθωσε να πραγματοποιήσει το όνειρό της για διέξοδο στο Αιγαίο. Έτσι, τον Απρίλιο του 1941 ξεκίνησε η τρίτη βουλγαρική Κατοχή για την περιοχή, μια Κατοχή εντελώς ιδιότυπη, αφού σκοπός των κατακτητών ήταν ο εκβουλγαρισμός των κατοίκων. Γι’ αυτό, πολύ γρήγορα ολόκληρα καραβάνια Βουλγάρων κατέφθασαν για να εγκατασταθούν στην περιοχή. Αυτοί αντικατέστησαν όλους τους Έλληνες υπαλλήλους τους οποίους έπαυσαν από όλες τις δημόσιες αρχές, όπως επίσης έπαυσαν και τους ιερείς από τις εκκλησίες. Για τη στέγασή τους επιτάχθηκαν ελληνικά σπίτια. Η καθιέρωση της βουλγαρικής κυριαρχίας στις ελληνικές πόλεις περιλάμβανε την χρήση της βουλγαρικής γλώσσας, τις συναλλαγές με βουλγαρικό νόμισμα και μια σειρά απαγορεύσεων οι οποίες συνοδεύονταν από ξυλοδαρμούς και φυλακίσεις. Οι περιορισμοί, οι διωγμοί και οι κάθε είδους στερήσεις ακόμη και των βασικών αγαθών στόχευαν στον αφελληνισμό των περιοχών αυτών.
Στα µάτια του Μελέτη, όταν άνοιξε την πόρτα εισόδου, ξεπρόβαλαν στις θέσεις των ανθρώπων - πιστών, οι ολόλαµπρες ακτίνες του πρωινού ήλιου... Ευθυτενείς, ακίνητες, µε την απαιτούµενη ιεροπρέπεια, στα λίγα στασίδια - καθίσµατα του ναού. Είχαν µπει από το ανατολικό, µικρό, καµπυλόγραµµο παράθυρο. Αµίλητες, φωτεινές παρουσίες, που δεν άφηναν να γίνει αισθητή η ανθρώπινη απουσία των πιστών. Αντίθετα, τόνιζαν µοναδικά τη µυστηριακή ατµόσφαιρα... Η χαµηλότονη φωνή του µικρόσωµου ιερέα, σαν το φυτιλάκι του καντηλιού που αναβόσβηνε, συµπλήρωνε µε λεπτοµέρεια τη «λειτουργική» ιδιαιτερότητα στο αιγαιοπελαγίτικο ακριτικό εκκλησάκι.
Το βιβλίο αποτελείται από άρθρα της συγγραφέως μαζί με επιλογές πλατωνικού και άλλου φιλοσοφικού υλικού. Στις μισές ενότητες ακολουθούν ασκήσεις για καλύτερη κατανόηση και κάποιες νεότερες προσεγγίσεις σε διαχρονικά ερωτήματα, όπως το τι κάνει τον άνθρωπο άνθρωπο, τη σχέση φιλοσοφίας και θρησκείας, ενώ σχολιάζεται και η απουσία ή υποεκπροσώπηση των γυναικών στους συναφείς χώρους. Το βιβλίο αφορά την πολιτική κυρίως φιλοσοφία των αρχαίων, η οποία είναι μέρος της ηθικής φιλοσοφίας, καθώς και συνδέσεις της με το σήμερα.
Τι κι αν η φτώχεια, η ανέχεια κι η σκληρή μοίρα στέκονταν σαν τοίχος αδιαπέραστο τόσα χρόνια μπροστά τους; Τι κι αν ο τόπος τους ήταν άνυδρος κι αφιλόξενος; Τούτοι κατάφεραν με την δύναμη της ψυχής τους να δαμάσουν όλα τα εμπόδια και να τραβήξουν την δική τους πορεία. Να βρουν τον δρόμο που τους οδήγησε στο ξέφωτο.
Να σηκώσουν κεφάλι και ν' αντικρύσουν το ήλιο.
Να καταφέρουν να προσφέρουν χαμόγελο στις φαμίλιες τους.
Να δώσουν προοπτική στα παιδιά τους για ένα καλύτερο μέλλον.
Όμως λογάριαζαν με τα δικά τους θέλω.
Αφού οι απόγονοι τους είχαν τις δικές τους προτεραιότητες και τα δικά τους σχέδια.
Έτσι κατέληξαν όλα, να λάβουν ένα τέλος.
Άδοξο, άδικο, σκληρό.
Στερημένο από λεβεντιά, αξιοπρέπεια κι αξιοσύνη.
Αφού το κάθε πράμα και κάθε πράξη για να καταφέρει να γίνει «ωραία» πρέπει να γίνεται στην ώρα του.
Στα νυχτέρια, στις μακρόσυρτες νύχτες του χειμώνα, έλεγαν τόσο μεγάλα κι ωραία παραμύθια, που θα 'μουν πολύ ευτυχής, αν σήμερα δεν ένιωθα την προδοσία της μνήμης, και μπορούσα να διηγηθώ κι εγώ μερικά. Ορισμένοι μεσόκοποι, τραχείς και σοβαροί άντρακλες ήξεραν ένα μόνο ίσως παραμύθι και για να το πουν έπρεπε να τους καλοπιάσει και να τους θερμοπαρακαλέσει η ομήγυρη: «Άντι Γιώρ', πες μας ντουν αντρειουμένου», κι ήταν ο αντρειωμένος ο τίτλος του παραμυθιού που γνώριζαν όλοι από προηγούμενες χρονιές ή από άλλες φορές της ίδιας χρονιάς ότι «ου Γιώρ'ς» το 'ξερε και το 'λεγε τόσο όμορφα. «Ου Γιώρ'ς» πάντα έκανε τον δύσκολο, αλλά πάντα το 'λεγε.
Ο ανεκπλήρωτος έρωτας του, έμελλε να γένει πραγματικότητα.
Ξαφνικά και αναπάντεχα, γύρισε ο τροχός και τον έφερε καπάκι.
Έζησε αυτά που ποθούσε μια ζωή. Όμως ο δρόμος δεν είχε μονάχα ροδοπέταλα.
Μετά την στροφή, του' λαχαν νεροφαγιές και λασπουριά. Απρόσμενα!
Κι έτσι παραδομένο στην καλή ζωή, τονε βρήκαν απροετοίμαστο.
Γλίστρησε, έπεσε, κατρακύλησε κι έπιασε πάτο.
Καταράστηκε την τύχη και την μοίρα του.
Μέχρι που κατάλαβε πως ο δρόμος, είναι δρόμος. Αυτός είναι!
Τι πα να πει στραβός, κακοτράχαλος, λασπωμένος, κι αγκαθογέμωτος;
Την ευθύνη την είχε ο ίδιος. Αυτός διάλεξε να τον διαβεί.
Αυτός έπρεπε να προσέχει…
"Τώρα οι συνθήκες στη Χώρα µας δεν είναι καλές. Η οικονοµία µας πήρε τον κατήφορο και δεν γνωρίζω αν υπάρχει ελπίδα για γρήγορη ανάκαµψη. Όταν ήµουν µικρός, υπήρχε ελπίδα πως θα έρθουν καλύτερες µέρες, που ήρθαν. Τώρα; Τώρα κάθοµαι και αναπολώ τα περασµένα. Τις καλές µέρες και τις χαρές. Θυµάµαι όµως και τα άσχηµα, τα δύσκολα. Πολλές φορές σκέπτοµαι δυνατά, όπως έκανα και παλιά. Δεν µετανιώνω για ό,τι έκανα. Άξιζε τον κόπο, άξιζαν τα έξοδα. Μετανιώνω µόνο για ό,τι έκανα, που έβλαψε κάποιον, για ό,τι έκανα και άθελά µου αδίκησα κάποιον. Από όλους αυτούς ζητώ µια µεγάλη ΣΥΓΓΝΩΜΗ".
Τα αρχέγονα στοιχεία της ύπαρξης μας, η θάλασσα, η γη, το φεγγάρι, τα πουλιά, τα δέντρα, τα σπίτια, αλλά και τα σημερινά επιτεύγματα αποτελούν χαράγματα με μηνύματα σε σκληρούς δίσκους, που διαφυλάσσουν τη μνήμη από την πρώτη ημέρα της δημιουργίας μέχρι σήμερα.
Ο «λόγος», το «παραμύθι», ειδικά σε δύσκολες εποχές όπως η σημερινή, με τη μορφή ενός μικρού βιβλίου που ανακαλεί, επισκοπεί και υπομνηματίζει τέτοιες «σταθερές», γίνεται κοινός τόπος για χαλαρωτική συζήτηση όπως σε ένα καφενείο, σε μια φιλική συντροφιά.
Μια συζήτηση που σε επαναφέρει στην αθωότητα του συνειδητοποιημένου και αισιόδοξου ανθρώπου, που στην πραγματικότητα αποτελεί αντίσταση στην οποιαδήποτε κρίση, στην ίδια την εποχή μας. Τέτοια συζήτηση προτείνω, περιγράφοντας εικόνες και καταγράφοντας σκέψεις που σχετίζονται με το ψάρεμα, την όμορφη Καβάλα, τελικά την αιώνια Ελλάδα.
Μία πρωτότυπη, ενδιαφέρουσα, ευχάριστη, διαδραστική μέθοδος, που συμπληρώνει και εμπλουτίζει τη διδασκαλία του γλωσσικού μαθήματος προσφέροντας άριστα αποτελέσματα.
Απευθύνεται κυρίως στο διδακτικό προσωπικό, αλλά και σε γονείς και παιδιά καθώς και σ' όσους ενδιαφέρονται να «ξεκλειδώσουν» τις δυσκολίες της ορθογραφίας.
Οικογένειες λέξεων από τα βιβλία της "Γλώσσας" των τάξεων Δ', Ε', ΣΤ' Δημοτικού.
Ορθογραφικοί κανόνες καταλήξεων και παραγωγικών καταλήξεων.
Δύο τετράδια ασκήσεων με τις απαντήσεις τους.
Συνοδευτικό CD που περιέχει:
Τις ασκήσεις σε Powerpoint για χρήση σε διαδραστικό πίνακα ή σε υπολογιστή
Σε μορφή διαλόγου την ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας και τους βασικούς ετυμολογικούς κανόνες
Κλεφτές ματιές… Τούτη η ποιητική συλλογή, είναι πραγματικά, «κλεφτές ματιές». Ένα σύνολο ποιημάτων, χωρίς πρόγραμμα να γραφτούν. Χωρίς συγκεκριμένη θεματολογία. Μα και χωρίς σειρά. Πως...
19,50€Original price was: 19,50€.15,00€Η τρέχουσα τιμή είναι: 15,00€. (με ΦΠΑ)
Δύο Ολλανδέζες γυναίκες δίνουν μια λεπτομερή και πλήρη εικόνα της ζωής, στο πράσινο ορεινό νησί της Θάσου στο βόρειο Αιγαίο πέλαγος. Οι κάτοικοι της Θάσου έμαθαν από τους προγόνους τους να ζούνε σε αρμονία με τη φύση και να χρησιμοποιούν ότι αυτή προσφέρει απλόχερα. Περιγράφουν τη χλωρίδα και την πανίδα, την κουλτούρα της ελιάς, τη μελισσοκομία, το ψάρεμα και την παραγωγή τοπικών προϊόντων. Καθώς συζητούν με γηραιότερους γείτονες, μαθαίνουν για τις γεμάτες δυσκολίες ζωές τους. Η μουσική, η τέχνη, οι πεποιθήσεις και τα παραδοσιακά πανηγύρια δεν ξεχνιούνται. Οι συνταγές, οι ιστορίες, τα ποιήματα και τα ανέκδοτα συνθέτουν σε αυτό το βιβλίο ένα ”ζωντανό” μωσαϊκό και έναν ξεχωριστό τουριστικό οδηγό.
Η οικογένεια του Μεταξά Δημητρίου ήταν από τις μεγαλύτερες πατριαρχικές οικογένειες της Θάσου. Κοτσάμπασης του Θεολόγου για χρόνια ο Μεταξάς Δημητρίου, το 1779 ανέλαβε τη διοίκηση του νησιού του ως μπας κοτσάμπασης, αξίωμα που το διατήρησε ως το θάνατό του. Στο αξίωμα αυτό τον διαδέχτηκαν τα δύο παιδιά του, ο Αναγνωστούδης και στη συνέχεια (1813-1821) ο γνωστός σ’ όλους Χατζηγιώργης Μεταξάς.
Πολλές επαναστάσεις έχουν συγκλονίσει την ανθρωπότητα στο διάβα του χρόνου. Τις περισσότερες φορές η ανάλυση των επαναστάσεων επικεντρώθηκε στο ιστορικό, φιλοσοφικό, εγκληματολογικό και ευρύτερο κοινωνιολογικό υπόβαθρο. Η παρούσα έρευνα αποσκοπεί να διαφωτίσει το επαναστατικό δίκαιο, να εντάξει και να μελετήσει την επανάσταση όσον αφορά τη νομική της διάσταση, προχωρώντας στη θεμελίωση ενός αυθύπαρκτου δικαιώματος στην επανάσταση.
Ιστορίες απαράμιλλης τόλμης και ανδρείας συνοδεύουν τις μάχες που έδωσαν Έλληνες και ξένοι αεροπόροι πετώντας από το Καζαβήτι της Θάσου τα χρόνια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου (1916 – 1918), του Μεγάλου Πολέμου όπως είναι ευρύτερα γνωστός. Ιστορίες που καταγράφηκαν ως θρύλοι στη συλλογική μνήμη των κατοίκων αυτού του νησιού. Περιστοιχισμένο από λιόδεντρα, δύο λόφους και το ψηλό Ψαριό στα νότια, το αεροδρόμιο του Καζαβητίου στις βορεινές ακτές της Θάσου δεν ήταν παρά «ένα κομμάτι γης μέσα στη θάλασσα», όπως το περιέγραψαν Άγγλοι αεροπόροι, ένα ανεμοδαρμένο – γι’ αυτό και επικίνδυνο – ακρωτήρι…
Ο δοκιμιακός λόγος, δυσπρόσιτος στον ορισμό του, σηματοδοτείται από τον Δ. Μαρωνίτη ως «έκφραση που είναι κατεξοχήν παράδειγμα ιδεολογικής ομολογίας, για θέματα και προβλήματα επίμαχα και ριψοκίνδυνα».
«Στο δοκίμιο αποφασιστικό ρόλο παίζει η προσωπικότητα του συγγραφέα, αυτή είναι που δίνει το κύρος σε ό,τι λέγεται, που προσφέρει συνήθως το παράδειγμα, αλλά και τη ζωντάνια στην έκφραση και το ανεπανάληπτο ύφος. Η πραγματικότητα παρουσιάζεται φιλτραρισμένη μέσα από τις εμπειρίες και τα προσωπικά βιώματα του συγγραφέα», διδάσκουμε στους μαθητές της Γ’ Λυκείου.
"Ο Μακεδονικός αγώνας στο σαντζάκι της Δράμας" βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών στη θεματική ενότητα «Γεώργιος Οικονόμου» για επιστημονική μελέτη αναφερόμενη σε θέματα αρχαιολογικά ή ιστορικά της Μακεδονίας. Το βιβλίο του Κωνσταντίνου Χιόνη, που αρχικά το ξεκίνησε ως διδακτορική διατριβή, επιλέχθηκε ανάμεσα σε 23 άλλα βιβλία και μελέτες, με ανάλογη θεματική σχετικά με τη Μακεδονία. Η βράβευση αυτή, αποτελεί ηθική ανταμοιβή του άοκνου ιστορικού ερευνητή Κωνσταντίνου Χιόνη, ο οποίος ανάλωσε μεγάλο μέρος της ζωής του στην ανάδειξη ιστορικών στοιχείων της περιοχής και ιδιαίτερα της Θάσου, έχοντας ένα πολύ πλούσιο συγγραφικό έργο.
19,00€Original price was: 19,00€.15,00€Η τρέχουσα τιμή είναι: 15,00€. (με ΦΠΑ)
Τον Οκτώβριο του 1917 ξέσπασε στη Ρωσία η μπολσεβικική επανάσταση. Oι χώρες της ΑΝΤΑΝΤ, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, έστειλαν δυνάμεις προς βοήθεια του τσαρικού καθεστώτος. Στις αρχές του 1919 δύο ελληνικές μεραρχίες (η ΙΙα Αθηνών και η ΧΙΙΙη Στερεάς Ελλάδας) αναχώρησαν από το λιμάνι των Ελευθερών Καβάλας για τη Μεσημβρινή Ρωσία. Η αποστολή απέτυχε και μετά από άνισο αγώνα με τους μπολσεβίκους οι ελληνικές δυνάμεις υποχώρησαν στη Ρουμανία. Τον Ιούνιο του 1919 μεταφέρθηκαν...
Ο Περικλής και ο Μένιος, δύο κουτοπόνηροι και καλοκάγαθοι κλέφτες, πηγαίνουν να κλέψουν τη βίλα του μακαρίτη ναυάρχου Επαμεινώντα Κομνηνού. Η χήρα γυναίκα του έχει φύγει για το Σαββατοκύριακο εκδρομή μαζί με την καλύτερή της φίλη, Νάνσυ, και την ξαδέρφη του μακαρίτη, Μέλπω. Ανενόχλητοι και χαλαροί οι δύο κλέφτες ανεβαίνουν και στη σοφίτα για να κλέψουν. Εκεί, όμως, που ετοιμάζονται με τα τελευταία κλοπιμαία να κατέβουν κάτω, επιστρέφει αιφνιδιαστικά η χήρα, μαζί με τις φίλες της και το γνωστό μέντιουμ Σαπφώ, για να...
Θέλησα ν’ αποτυπώσω σε τούτες τις σελίδες μερικές αλήθειες, κατά την γνώμη μου και την όποια γνώση κατάφερα να κατέχω, μετά από τόσα χρόνια συναναστρεφόμενος ανθρώπους κάθε λογής. Αφουγκραζόμενος τον τρόπο σκέψης τους, την συμπεριφορά τους, τις ενέργειες και τις αποφάσεις τους. Καταγράφοντας τις επιδιώξεις, τους σκοπούς και τους στόχους τους. Μα πάνω απ’ όλα προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσω και να κατανοήσω τον λόγο, την αιτία της συμπεριφοράς τους. Έτσι, για να τους γνωρίσω καλύτερα. Ειδικός δεν είμαι και το δηλώνω ευθαρσώς.
Σαν από φύσημα τ' ανέμου βρέθηκε στην ζωή. Μονάχη, ορφανή, έρμη κι απροστάτευτη. Από παιδί αναγκάστηκε να πατήσει στα πόδια της και ν' ανοίξει τον δρόμο της ζωής της, στον κακοτράχαλο τόπο και στην εποχή που βρέθηκε να ζήσει. Οι αντιξοότητες, σωστά αγκάθια, τρυπούσαν κάθε φορά τα γυμνά ποδαράκια της.
Πριν δημιουργήσω τη γη και τον ουρανό, τα πλανητικά συστήματα των Κόσμων, τα αστέρια τα ζώα τα φυτά τα νοήματα τις λέξεις και την μάζα ενέργειας του ανθρώπινου είδους, πριν την δημιουργία της Αρχής και του Τέλους, έβαλα τον Εαυτό Μου στην δοκιμασία της δημιουργικότητας, της διάλυσης, της ανάπλασης και της αναδημιουργίας.
Είμαι ο Ων, Είμαι το Πνεύμα, Είμαι η Ενέργεια η διαχεόμενη και αναγεννώμενη ασταμάτητα...
Ποιος αισθαντικός μετρημένος λόγος, ξαναζωντανεύοντας ξεχασμένα πρόσωπα και συμβιωτικά στιγμιότυπα, όντας ο ίδιος δάκρυ του μυαλού και της καρδιάς, μπορεί να αποδώσει αρμονικά πρώιμες συναισθηματικές εντάσεις, υπαρξιακές αναταράξεις και πολιτισμικές καταβολές;
Ισοζυγιασμένος λόγος σημαίνει να μιλάμε για τις περασμένες και σημερινές όψεις της ζωής με λογικές συσχετίσεις και συναισθηματικές κλιμακώσεις, χωρίς ούτε να ματώσουμε μα ούτε και να ξεχνάμε την ανθρωπιά μας, τις ρίζες μας, τον πολιτισμό μας.
H Λουκία έφυγε από το σπίτι μέσα σε μια γκρίζα συννεφιά και με μια βαλίτσα στο χέρι. Μπήκε στο λεωφορείο και τράβηξε για μακριά, χωρίς να ξέρει πού πηγαίνει. Ήξερε μόνο ότι θα πέρναγε από δάση που βουίζουν αγριομέλισσες, μυρμήγκια που σκαλίζουν το χώμα και δηλητηριώδη φίδια που ρίχνουν το σάλιο τους φαρμακώνοντας τη γη. Και τώρα στα πενήντα της χρόνια πίστευε ότι είχε μέσα της τον καρπό του έρωτα. Ταξιδεύει σε μια σκοτεινή νύχτα.
Ο Ιπποκράτης αποτελεί τομή στην ιστορία της ιατρικής καθώς αυτός ανάγει την εποχή της επιστημονικής ιατρικής.
Την διδασκαλία του χαρακτηρίζει η ηθική (όρκος) η μελοφυία. Η νεότερη σύγχρονη ιατρική ήλθε να επιβεβαιώσει τον επιστημονικό χαρακτήρα του.
· Μια ενοποιημένη και επικυρωμένη θεωρία, με την οποία ένας άνθρωπος μπορεί να διατηρηθεί Σωματικά Υγιής ή να θεραπευθεί όντας Ασθενής!!!
Η ΣΟΦΙΑ της παράδοσης συνιφασμένη με τη σύγχρονη ΕΡΕΥΝΑ.
10,00€Original price was: 10,00€.7,54€Η τρέχουσα τιμή είναι: 7,54€. (με ΦΠΑ)
Όταν με πλησίστια τα πανιά του καραβιού της ζωής ταξιδεύει κανείς γύρω στα 85 του, τότε ανακαλύπτει ότι υπάρχουν ορισμένα πράγματα που πρέπει να αναδειχθούν και επομένως να εκφραστούν στις σελίδες ενός ταπεινού βιβλίου. Με το "Ταξιδεύοντας στα όνειρα" (5ο κατά σειρά βιβλίο μου) προσφέρεται στον αναγνώστη μια μικρή διέξοδος από τη σκληρή καθημερινότητα της ζωής και σμιλεύεται η νοσταλγία για τη γενέτειρα πατρίδα και τα παιδικά χρόνια, η αγάπη για το φυσικό περιβάλλον, ενώ παράλληλα επισημαίνεται η ασφυξία και το άγχος της σύγχρονης ζωής.
15,00€Original price was: 15,00€.12,49€Η τρέχουσα τιμή είναι: 12,49€. (με ΦΠΑ)
Η "Καθαρτήρια σπονδή" είναι η αφήγηση διαφόρων γεγονότων σχετικών με μια σκευωρία και μια πλεκτάνη που ταλαιπώρησαν την κοινωνία του Πραβίου στα δύσκολα χρόνια της Δικτατορίας, προκαλώντας πολλές και σκληρές περιπέτειες με την εξόντωση ενός αθώου. Πρωταγωνιστές στη μεν σκευωρία ήταν ένας πολιτικός και στην πλεκτάνη ένας Δεσπότης, συγχρόνως θύτης και θύμα.
10,00€Original price was: 10,00€.8,90€Η τρέχουσα τιμή είναι: 8,90€. (με ΦΠΑ)
Το βιβλίο αυτό ασχολείται με ένα αντικείμενο ελάχιστα γνωστό στους καθηγητές μαθηματικών και παντελώς άγνωστο στο ευρύ κοινό, τα Φράκταλ. Έγινε προσπάθεια να παρουσιαστούν έτσι ώστε, να γίνουν κατανοητά και να φανεί ότι έχουν πολλά χαρακτηριστικά, τόσο παιδαγωγικά όσο και πρακτικά σε σύγχρονες εφαρμογές που τα καθιστούν ελκυστικά, ενδιαφέροντα και χρήσιμα, ώστε ίσως κάποτε στο μέλλον να διδαχθούν στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
10,00€Original price was: 10,00€.8,90€Η τρέχουσα τιμή είναι: 8,90€. (με ΦΠΑ)
Με χαρά, αλλά και πολλές προσδοκίες ανταπόκρισης από τους απανταχού μαθηματικούς και όχι μόνο, πραγματοποιούμε μια ακόμη έκδοση, ως παράρτημα Καβάλας της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας. Διαλέξαμε τα "Μέγιστα - Ελάχιστα", γιατί είναι ένα θέμα, ιδιαίτερα δημοφιλές και ευρύ, με πολλές εφαρμογές.
Ένας πυροβολισμός αντήχησε, η κόρη με το πανέμορφο φόρεμα αποχωριζόταν τον κόσμο, κάτι σαν πνίξιμο από την αιμορραγία στο κορμί της, την κατήντησε γελοία και μόλις που πρόλαβε να πιαστεί από το πουκάμισο του Ίαν, ο οποίος αποτραβήχτηκε, ανήσυχος, χαμένος... μ' έναν πυρετό να δαμάζει την απορία του.
Στις μέρες μας, όσοι επένδυσαν στην ύλη, θα είναι και οι μεγάλοι χαμένοι.
Η χρονική στιγμή στην οποία βρισκόμαστε είναι η στιγμή των μεγάλων ανατροπών. Μεγάλος νικητής θα αποδειχθεί το πνεύμα. Και όσοι επένδυσαν στο πνεύμα θα είναι οι αληθινοί νικητές αυτής της εποχής. Γιατί το πνεύμα έχει τη δύναμη να νικά την ύλη, να νικά τη φθορά. Υπάρχουν οι αθάνατες χαρές του πνεύματος, τα βάγια τα αγωνιστικά, τα οποία μπορεί να μην μας δίνουν τα προς το ζην, αλλά μας οδηγούν παιδιά μου προς το ευ ζην.
Αρχίζοντας να γράφω αυτήν τη σειρά των διηγημάτων μου, η οποία αποτελείται από δύο ενότητες, κάτι σαν ακαθόριστη αίσθηση ένιωθα να με καθοδηγεί, ώστε να εκφράσω και να βγάλω από μέσα μου μία διαφορετική γραφή από αυτήν της ποίησης.
Κάτι σαν ανάγκη, δική μου επιτακτική ανάγκη πρωτίστως, οδήγησε τη συγγραφική μου έμπνευση σε εσωτερικές αλλά και εσωτερικές καταστάσεις , γεγονότα συμβάντα και (κυρίως) ψυχικές ή πνευματικές διεργασίες που βίωσα είτε έζησα ως απόμακρος κι ακούσιος θεατής.
Στην προσπάθειά μου να γράψω τούτα τα διηγήματα, είδα ότι σχεδόν αυθόρμητα...
Το εγχειρίδιο αυτό έχει στόχο να παρουσιάσει με κατανοητό και συνοπτικό τρόπο αξιόλογες εκφάνσεις της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας από το πρωτότυπο. Η παρουσίαση είναι οργανωμένη σε αυτοτελείς θεματικές ενότητες με βάση αντιπροσωπευτικά κείμενα που εκτείνονται από τους προσωκρατικούς φιλοσόφους μέχρι και τα βασικά ρεύματα της ελληνιστικής φιλοσοφίας με κέντρο κυρίως τον Στωικισμό. Οι θεματικές ενότητες διακόπτονται από κείμενα σύγχρονου στοχασμού που έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο και επιδιώκουν τη σύνδεση της σκέψης των αρχαίων με το σήμερα.
Ένας λογαχός που με απόφασή του έκλεισε ένα νταμάρι γιατί στα σπλάχνα του μέσα έκρυβε τον καρκίνο του πνεύμονα. Ένας αρχιεπιστάτης, που κυνηγημένος από τη χούντα, έκρυβε το μυστικό του θανάτου, για πάνω από τριάντα χρόνια. Ένας αδίστακτος διεφθαρμένος πολιτικός που ήθελε να ξαναλειτουργήσει το νταμάρι. Ένας πρώην κατάσκοπος που έχασε τη γυναίκα του και παρίστανε το δημοσιογράφο σε μια επαρχιακή εφημερίδα. Μια ανακρίτρια που ήθελε να σώσει τον τόπο, βάζοντας τη ζωή της σε κίνδυνο...
Το Φθινόπωρο του 1916, όταν διαφαινόταν η επικείμενη βουλγαρική κατοχή, πολλοί φίλοι και συνεργάτες του Μητροπολίτη Γερμανού Σακελλαρίδη, που γνώριζαν καλά από τη μια την εθνική του δράση αλλά από την άλλη ήταν εξίσου γνώστες και της εκδικητικότητας των Βουλγάρων, του συνέστησαν να μεταβεί στην απέναντι πλευρά του Στρυμόνος που ήταν ελεύθερη περιοχή ή στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ένας από του συνεργάτες του ήταν και ο Νικόλαος Νικολάου. Ο Γερμανός, δεν αποδέχθηκε τη λύση της φυγής, λέγοντας...
19,90€Original price was: 19,90€.9,90€Η τρέχουσα τιμή είναι: 9,90€. (με ΦΠΑ)
«Άξιον και Δίκαιον», είναι ο τίτλος του βιβλίου που αναφέρεται στο έργο και στον βίο του Κώστα Ζουράρι, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ξυράφι. Στο βιβλίο αυτό, η σκέψη ενός φιλοσόφου συμβαδίζει με τη δράση του μέσα στη ζωή, πράγμα που δεν συμβαίνει όμως συχνά παγκοσμίως. Μέσα από το έργο του Κώστα Ζουράρι, στο βιβλίο αυτό αναλύεται, το πώς και το γιατί ο καθηγητής, ο φιλόσοφος, ο διανοούμενος, ο Κώστας Ζουράρις, κατατάσσεται ως ένας...